Makyavelizm
Makyavelizm, Niccolò Machiavelli'nin politik felsefesinden türetilen bir terimdir. Makyavelizm, hedeflerine ulaşmak için kurnazlık, manipülasyon ve aldatma kullanma eğilimini ifade eder. Bu genellikle sonucun araçları aştığı düşüncesiyle ilişkilendirilir, yani istenen bir sonuca ulaşmanın, bu sonuca ulaşmak için kullanılan yöntemlerden daha önemli olduğunu savunur. Machiavelli'nin fikirleri başlangıçta siyasetle ilişkilendirilse de, sonradan kişilerarası ilişkiler ve iş gibi çeşitli bağlamlarda davranışları tanımlamak için kullanılmıştır.
Makyavelcilik, siyasette amaca ulaşmak için her türlü aracın meşru görüldüğü bir görüşü ifade eder. Bu kavram, İtalyan siyaset adamı, tarihçi ve yazar Niccolò Machiavelli tarafından geliştirilmiştir. Machiavelli'nin ünlü eseri "Prens"te ortaya koyduğu siyasi felsefe, siyaseti ahlaktan ayırır ve her türlü ahlak kuralını göz ardı eden bir teori olarak bilinir. Makyavelizm, dürüstlük ve ahlaktan yoksun siyasete atıfta bulunur.
Machiavelli, 1513'te yazdığı "II Principe" adlı eserinde siyasetin ahlaktan bağımsız bir alan olduğunu savunmuştur. Ona göre, siyasetin ahlaktan bağımsız olması, normlardan ve kanunlardan yoksun anlamına gelmez, ancak siyasetin kendi içinde, kendine özgü ve özerk bir alanı olduğunu ifade eder. Machiavelli, prensin toplumu yönetmek için kurnazlıkla iktidarı kullandığını öne sürmüş ve devlet adamlarının çıkarlarının belirleyici olduğunu savunmuştur. Bu nedenle, prensin, her türlü ahlak kuralını göz ardı ederek sert politik yasaları kabul etmesi gerektiğini düşünmüştür.
Makyavelizm, siyaset ile ahlak alanlarının ayrılmasının kabul edilebilir olduğunu savunurken, her türlü ahlaki kuralın göz ardı edilmesini eleştiren bir yaklaşım olarak da bilinir. Günümüzde, herhangi bir kuralı tanımayan ve amaca ulaşmak için her yolu meşru gören politikalar için Makyavelizm terimi kullanılmaktadır.Ancak, siyasetin ahlaktan, değerlerden ve toplumun varlık anlayışından tamamen bağımsız olabileceği fikri tartışmalıdır. Bir toplumun yapısının, siyasetin o toplumun ahlaki, değerli ve varlık dünyasına yabancı olamayacağı ve onlarla bütünleşmiş olduğu düşünülür. Bu nedenle, Machiavelli'nin siyaseti erdem ve değerler dünyasından ayırdığı yorumu, gerçekliği tam olarak yansıtmayabilir.
Makyavelizm, XIX. yüzyıldan itibaren gelişen pozitivist, materyalist, pragmatist ve emperyalist teorilerle güçlenmiş olsa da, XX. yüzyılın sonlarına doğru Batı medeniyetinin değer krizine girmesi, Makyavelist anlayışa karşı gelenekçi ve entegrasyonist akımların öne çıkmasına neden olmuştur. Bu süreçte, Machiavelli'nin siyaset anlayışına karşı eleştirel bir tutum benimsenmiş ve siyasetin ahlaki boyutunun önemi vurgulanmıştır.
Makyavelcilik, -ği
öz. a. Politikada, amaca ulaşmak için ahlaka aykırı da olsa her türlü aracı hoş gören anlayış, Makyavelizm.