REFORMİZM
reformism.png 53 192
Mevcut kurumsal yapının dışına taşmadan meşru düzenlemeler yoluyla iyileştirme ve değişim öneren siyasi düşünce.
Varlığı; devam etmekte olan bir takım rahatsız edici unsurlara karşı memnuniyetsizlikten doğan reformizmde bunların kaldırılması için önerdiği yöntemlerde kanunların ihlâli yoktur.
Bu hareketin ilk serpildiği yer İngiltere oldu. 18. yy. sonu ve 19. yy. başında seçim yasasının değiştirilmesiyle neticelenerek gelişti ve daha sonra da sendikalarına kadar nüfuz edecek şekilde Britanya toplumuna maloldu. Parlamenter metodlar, fizik gücün karşısına moral gücü çıkaran reformizm için en iyi çözüm yoludurlar.
Fransa’da ise geçen yüzyılda sosyalizmin gelişimi çerçevesinde devrimci fikrin zayıf bir versiyonu olarak belirdi. 1986’da Alexandre Mitterand’ın okuduğu ünlü Saint-Mande söylevi bunun çok iyi bir örneğidir. Mitterand orada üstüne parmak bastığı şey halihazırdaki yapılara yönelik aksiyonlarda gerek ekonomik ve gerekse politik olarak aşılmış umumi oy hakkının rolü oldu.
Ama reformizm-devrim etkileşimlerinin ideolojik yelpazelenme mücadelesiyle neticelendiği yer Almanya oldu. Edmond Bernstein iradeci anlamda bir marksizm revizyonuna galebe çaldırdı. Bu iradeci boyuta Saint-Simonvari bir iyimserlik boyutu da katılıyordu. Onun reddettiği şey yansımış fikirler teorisiydi. İçindeki sınıf mücadelelerinin gevşemeye başladığını farkettiği kapitalizmin geleceği hakkında karanlık kehanetlerde bulunmayı bir kenara bıraktı.
Esasen, reformizm endüstrileşmiş memleketlerde başarıya ulaşmıştır. Oralarda hakim sınıf onu karşı-devrimci bir anlayış çerçevesinde uygulamıştır, ihtilalci olmayan sosyalizme alternatif gözüyle bakıldığından beri -İsveç hariç- hiçbir yerde fazla rağbet görmemiştir. Nisbeten uzun süreli olarak iktidarda kaldığı ülke sayısı da son derece azdır.
SBA