Acem
Acem. Arapa nisbetle “yabancı, Arap olmayan”. Arap olmayanların bu suretle, lâkin daha çok Acem şeklinde, anılmasına daha İslâmdan önceki şairlerde de rastgelinir ise de, bu tâbir yalnız İranlılara hasredilmemiştir. İslâm’dan önceki şiirlerde örf ve âdetlerinin bahsi geçen İranlılar, bu gibi fırsatlarda çoğu Farisi diye anılırlar. Daha sonraları Acem ismi tercihan İranlılar hakkında kullanıldı ve son dönemlere kadar coğrafyada ‘Acem tabiri İran’a delâlet eder. Her ne kadar İslâmiyet Araplarla Arap olmayanları eşit tutmuş ise de, Araplar, Acemlere karşı, millî gururlarını İslâmiyette de muhafaza etmişler ve Emevîler devrinde idarede de bu ayrılığı açıkça belirtmişlerdir; Abbasîler devrinde yabancı unsurlar daha serbestçe sivrilebiliyordu. Arap olmayan müslümanların, Arap unsurların bu bencil eğilimlerine karşı, mücadelesi, edebiyatta da tezahür etmiştir,