Elif Naci Kalpakçıoğlu. Türk ressam ve yazar (D. 1898, Gelibolu – Ö. 8 Mayıs 1987, İstanbul).
İlk çocukuluk devresi Edirne’de geçti. Sekiz yaşında İstanbul’a geldi. Vefa Lise’sini bitirdi ve Güzel Sanatlar Akademisi’nde resim öğrenimi gördü. İlk sergisini 1930’da açtı. 1933’te diğer beş arkadaşı (Nurullah Berk’in öncülüğünde Cemal Tollu, Zeki Faik İzer, Abidin Dino, ve heykeltraş Zühtü Müridoğlu) ile birlikte D Grubu‘nu kurdu. D Grubu’nun Türkiye ve yurtdışı olmak üzere tüm sergilerine katıldı.
1937’de Türk ve İslâm Eserleri Müzesi müdür yardımcılığına getirildi; 1943’te aynı müzenin müdürü oldu. Topkapı Sarayı Müzesi‘nde müdür muavini olarak çalıştı (1957-1963); emekliye ayrıldı. Müzecilik görevi dolay isiyle tarike ve eski Türk sanatına gösterdiği ilgi, geleneksel Türk resim ve yazı sanatlarından yararlanmasını sağladı. Bu kaynaklardan aldığı motifleri soyut kompozisyonlar içinde kullandı. Genç yaşında basın hayatına da karışarak Milliyet, İkdam, İleri, Tan, Türk Sesi, Cumhuriyet gazetelerinde çalıştı (1937-1967). Tarih, sanat tarihi yazıları ve resim eleştirileriyle dikkati çekti.
1976’da Elif Naci’nin, resim ve basında 60. yılı bir jübileyle kutladı. On Yılda Resim 1923-1933 (1933), Şarkta Resim (1943), Anıtlarından Damlalar (1981) yayımlanmış kitaplarından birkaçıdır.
Ressamlık, müzecilik, yazarlık gibi çeşitli uğraşları bir arada yürütmesiyle olduğu kadar, nüktedanlığı ve çelebi kişiliğiyle de tanınan Elif Naci 8 Mayıs 1987’de İstanbul’da öldü.