Ağıt
Bir ölünün, gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini; arkada bıraktıklarının acılarını ya da büyük yıkımlarının acıklı etkilerini dile getiren halk şiir türü. Bu özellikteki şiirlere divan edebiyatında mersiye, İslamiyet’ten önceki Türk edebiyatında da sagu adları verilirdi. Bu tür şiirleri söylemeye ağıt yakma denir. Türk toplumunda çok eski bir geçmişi vardır. Sagular, eski Türklerde ölen bir kişinin arkasından yapılan yuğ törenlerinde söylenirdi. Ağıtlar, genellikle genç yaşta ölenler için yakılır. Gelin olan kızlar ve büyük felaketler için de söylendiği olur. Ağıtlar, bir şiir şekli değil, bir şiir türüdür. Şekil olarak koşma veya türkülere benzer. Divan edebiyatında bu tür koşuklara “mersiye” denir.
Örnek:
Celalî – Ağıt