Mansıb (arpç.i.çoğul manâsıb)
Sözlük anlamı: Memuriyet, makam, mevki, devlet hizmeti.
Osmanlı Devleti teşkilatında mansıb, manâsıb-ı ilmiyye, manâsib-ı seyfıyye, manâsıb-ı kalemiyye diye üç guruptur.
Manâsıb-ı İlmiyye: Osmanlılarda ilmiye hizmetlerine mensub olanlar için kullanılan bir terim.
Manâsıb-ı Kalemiyye: Osmanlılarda mülkî ve matî hizmetleri yürütenler için kullanılan bir terim. Defterdar, Nişanlı, Defter Emini Divan-ı hümâyûn kâtibleri, hâcegân bir sınıftandı.
Manâsıb-ı İlmiyye: Osmanlılarda askerlik hizmetlerini görenler için kullanılan bir terim. Müşirler, ferikler, subaylar bu sınıftandı.
Manâsıb Tevcihi: Memuriyet ve Devlet hizmetine tayin yerine kullanılan bu tâbir Tanzimat’tan önce her sene manâsıb tevcihi şevval ayında yapılırdı.