Mâûn Suresi
Su, ateş, tuz çanak çömlek gibi küçük ihtiyaçlar manâsına gelen bir tabir olup tefsirciler bunu zekât diye de tercüme etmişlerdir.
Mâûn, Kur’ân-ı Kerîmin 107. sûresinin adıdır. Mekke’de nâzil olmuştur; 7 âyettir.
Meâli: (1.)“Gördün mü dini yalan sayan kimseyi? (2.) İşte o, öyle bir kimsedir ki öksüzü itip kakar; (3.) Yoksulu barındırmaya önayak olmaz. (4.) Vay haline o namaz kılanların! (5.) Ki onlar, kıldıkları namazdan habersizdirler; (6.) Yine onlar gösteriş yaparlar; (7.) Ve onlar, en basit şeyleri (veya zekâtı) dahi vermekten kaçınırlar.”