Meclis (Arpç. i. ç. mecâlis)
Arapça bir kelime olup, oturulacak, toplanılacak yer manâsına gelir. Istılahta ise bir meselenin üyeleri arasında müzakere edilmesi için tahsis olunan resmi makam demektir.
Sözlük anlamları
1. Bir konuyu konuşmak veya görüşmek için yapılan toplantı.
2. Bu toplantının yapıldığı yer, şûra.
3. Bir konuyu konuşmak veya görüşmek için bir araya gelmiş kimseler topluluğu (heyet, cemiyet encümen).
4. Dostlar toplantısı.
5. mec. Dünya.
6. Minyatürde şahısların yerleştirilme tarzı
7. Tiyatro oyunun içinde -kişilerin sahneye girişleri ve çıkışlarıyla bölümcük adını alan- en küçük parça. Bölümcük. Kesim.
8. Türkiye Büyük Millet Meclisi.