Mefsedet (ar. i.)
Kötülüğü ye zararlı işi ifade eden genel bir deyimdir. Meşru kabul edilen menfaat anlamındaki “maslahat” (çoğulu: mesâlih) deyiminin zıddı olarak kullanılır. Çoğulu “mefâsid” dir. İslâm hukukunu, Batı hukuklarından ayırdeden karakteristik özelliklerden biri, mefsedeti engelleme düşüncesine,fayda sağlama düşüncesinden daha önde yer vermesidir. Nitekim bu prensip, Mecelle’de (mad. 30) şöyle ifade edilmiştir: “Def-i mefâsid celb-i menâfi’den evlâdır” (mefsedetleri önlemek, fayda elde etmekten üstündür).