Ünlem İşareti ( ! ) :
1) Ünlem işareti, bir heyacanı, bir korkuyu, bir sevinci, bir haykırışı, bir ıstırabı, bir hayreti ve bir beğeniyi anlatan kelime ve cümlelerin sonlarında kullanıldığı gibi, hitapların, emir cümlelerinin bitimine de konur. Örnek:
- Bu hareketini, akşam, babama söyliyeceğim. Seni yaramaz seni!
- Bu kaleme, demek bu kadar para verdin! Aman yarabbi, ne korkunç şey!
- Ey, sevgili vatandaşlarım!
- Buraya gel!
- Git söyle, çabuk gelsin!
- Ne güzel şey!
- Of!
- Ah!
- Hey!
- İmdat imdat! Boğuluyorum!
2) Ünlem işareti soru işaretinde olduğu gibi, tek basma veya soru işaretiyle birlikte, alay (istihza), kinaye veya küçümseme anlamında, parantez içinde kullanılır. Örnek :
- İyi bir adam olduğun, hareketlerinin doğruluğundan (!) belli oluyor.
- İsteseymiş bir günde bitirirmiş (!) ama ne yazık ki vakti yokmuş (!).
3) Ünlem işareti, uzun cümlelerde, aynı cinsten duygulan belirten cümleciklerin her birinin arkasında değil, en sonda kullanılmalıdır.
Ünlem işareti, bir sesi, bir ünlemeyi ifade ettiğine göre, nerelerde kullanılacağının kestirilmesi bakımından en iyi usul, sesin nerede bittiğine ve anlatılan fikrin anlamına dikkat etmektir.
Ünlem işaretinden sonra üç nokta yerine iki nokta konulması yeterlidir.
Gök ekini biçer gibi!.. Başaklar daha dolmadan. (Tarık Buğra)