Müavvizetân (veya Muavvizeteyn)
Kur’ân-ı Kerîm’in son iki sûresine —ki Felâk ve Nâs sûreleridir.- verilen addır. Bu sûrelerde her türlü kötülükten, insan ve cin şeytanlarının şerlerinden, sihirden ve hasedden Allah’a sığınma ta’lîm edildiği için bu ad verilmiştir.
Felâk sûresi
(1) De ki: «Felâkın (yaratılıp vücuda getirilmiş olan şeylerin) Rabbine sığınırım.» (2-3) «Yaratmış olduğu şeylerin şerrinden. Ve gecenin şerrinden, zulmeti çöküp ortalığı kapladığı zaman.» (4) «Ve düğümlere üfleyen (büyücü)lerin şerrinden.» (5) «Ve hased ettigi zaman haset edenin şerrinden (Hâlık-ı Rahîm’e) sığınırım.»
Nâs sûresi
(1-6) De ki: İnsanların kalplerine vesvese sokan, (insan Allah’ı andığında) pusuya çekilen cin ve insan şeytanının şerrinden insanların Rabbine, insanların Melikine (mutlak sahip ve hakimine) insanların İlâhına sığınırım!