Mücâdile Sûresi
Kur’ân-ı Kerîm’in 58. süresidir. Medine’da nâzil olmuştur; 22 âyettir. “Mücâdile” tartışan, münâkaşa eden kadın demektir. Sûrenin bir diğer adı da “Mücâdele”dir. Kad-semi’ ve Sure-i Zıhar’da denir.
Câhiliiyye Arablarında zıhâr yapma âdeti vardı. Buna göre bir erkek karısına “Sen bana anamın sırtı gibisin.” dediğinde kadın boşanmış sayılırdı (bk.Zıhâr). işte Mücâdile sûresinin ilk 4 âyetinde, Câhiliyye devrinin erkeğe tanıdığı boşama yetkilerinden biri olan zıhâr kötülenmekte ye zıhârdan keffâretle dönme yolu açılmaktadır.
Topluluk ve muâşeret âdabı ile ilgili hükümler de ihtiva eden sûrede, İslâm ve Peygamber aleyhinde gizli teşebbüslerde bulunan yahudiler ile bunların destekçileri olan münâfıklar kınanır. Buna karşılık, mü’minierin İslâm’a ve Peygamber’e karşı saygılı olmaları emredilir.