Mücahede (Ar. i.)
Savaşma, çarpışma demektir. Tasavvufta ise “kötülüğü emreden” ve kişiyi içten vuran nefs ve onun aldatıcı arzuları ile mücadele etmek demektir. İnsana Allah’ı unutturan ve gaflete düşüren ilgi ve duygular, genellikle kişinin çevreye karşı içinde meydana gelen eğilimden hasıl olduğu için bunlardan kopma ve Allah’la beraber olmaya çalışma manâsında kullanılan bir terimdir.