Muhammed Sûresi
Kur’ân-ı Kerîm’in 47. süresidir. Medine’de nâzil olmuştur; 38 âyettir. Sûrenin ikinci âyetinde Hz. Muhammed’in ismi geçtiği için bu adı almıştır. Diğer bir adı da “Kıtâl” (Savaş) süresidir.
Muhammed sûresi 2. ayet ve Türkçe meali
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ
“İman edip iyi iyi işler yapanlar ve Muhammed’e indirilene iman edenlere gelince -ki Rablerinden gelen gerçek te odur- Allah, onların kötülüklerini silmekte ve durumlarını düzeltmektedir.”
Bâtıla uyan kâfirlerin amellerinin boşa gideceğini ifade ile başlayan Muhammed süresinde Hz. Muhammed’e inzâl olunanlara inanan ve hakka uyan mü’minlerin günâhlarının bağışlanacağı, bunların nâil olacağı cennetin özellikleri, savaştan korkup kaçanların psikolojik durumları ve Allah’ın onlara lânet ettiği bildirilir, Kıır’ân üzerinde düşünmek gerektiğine işaret edilir. Sûre, dünya hayatının geçiciliğinden ve cimriiik edenlerin kendilerine yazık ettiğinden bahisle sona erer.