Münîb (Ar. s.)
Günâhlardan ve azgınlıklardan elini eteğini çekip Cenâb-ı Hakk’a yönelen. Pişman olup dönen, tevbe istiğfar eden. Tasavvufta münîb, Masivâ’dan yüzünü çevirip Allah’a yönelen kimsedir. Güzel yağan yağmur, bereketli ve verimli bahar anlamına da gelir.