Münkatı (Ar. s.)
Lûgatta, inkıtaa uğrayan, kesik, kesilen, kesilmiş, sonu gelmeyen anlamına gelen münkati; hadîs ıstılahında “isnadı muttasıl olmayan hadîsler için kullanılmıştır.” Rivayet zincirinde bir kesinti bulunan hadîslere mûnkatı’ denmiştir. Fakat daha çok rivâyet zinciri Tabiin’e varmadan kesilen veya Tabii’nden sonra gelen neslin, kendisinden hadîs işitmediği birisinden rivâyette bulunmasıyla münkati meydana gelir. Sahabe’ye ulaşmayan rivayet ise Mürsel’dir.