Müşir (Ar. s.)
İşâret eden, yoi gösteren; devlet işlerinde emir veren, nasihat eden.
Abbasilerden önce dahi kullanılmakta olduğu bilinen bu tâbir, Osmanlılara kadar, daha çok “vezîr” ile eş anlamlı veya vezîrin bir sıfatı iken, Osmanlılarda, bu manâsı yanında daha sonraları askerî bir unvan olarak da kullanılmaya başlanmış; H.1248/1832’de resmen “Müşirlik” rütbesi ihdas edilmiş; 1836’da “Paşalık” rütbesi de ihdas edilerek bu iki sıfat, mülkî ve askerî rical için kullanılmaya başlanmış; daha sonra Müşirlik, münhasıran askerî unvan olmuştur.
Asıl vazifeleri ordu kumandanlığı olan müşîrler içinde valilik, nâzırlık, hatta sadrazamlık yapanlar olmuştur.
Cumhuriyet devrinde, askerî rütbelerin yeniden tesbiti sırasında (26 Kasım 1934) “Müşir” unvanı yerine “Mareşal” unvanı kabul edilmiştir.