Nabatiler
Eskiçağda Arab Yarımadası’yla Irak ve Şam taraflarında ve özellikle Fırat vadisinin aşağı taraflarında yaşayan bir Arab kavmi.
Yahudiler, Nabatîleri Arab kabul ettikleri halde, Arablar bunların Süryani ve Keldanîler’den olduğunu söylerler. M.Ö.4. yüzyılda tarih sahnesine çıktıkları kabul edilen Nabatîler, (Kuzey Arabistan’da) merkezi Petra olmak üzere bir devlet kurmuşlar ve bu devlet M.5.34—62 yılları arasında Dımaşk’ı da içine alacak şekilde genişlemiştir. M.5.106 yılında Romalıların Suriye valisi Cornelius Palrna, Petra şehrini işgal etti ve Romalılara bağlı bir eyalet haline getirdi. Fakat Romalılar, Eyle’den aşağı inemediler, Medyen ve Hicaz’ın kuzeyindeki Nabatîler bağımsız olarak hayatlarını sürdürdüler. Nabatî tüccarlar Yemen’den aldıkları mallan çeşitli limanlara götürüyorlardı. Bu Nabatlı tüccarların bir kısmı bazen Yesrib’e de geliyor, Suriye ve Bizans hakkında müslümaniara bilgi veriyorlardı. Putperest bir kavim olan Nabatîlerin en meşhur putları Lat ve Hubel idi.