Nebi (Ar. i.)
Arabça nebe’ kökünden gelen bu kelime “haberci” “Haber veren” manâsını ifade eder. özel olarak peygamber demektir.
Arabçada peygamber manâsını ifade için kullanılan Nebî ve Rasûl kelimeleri arasındaki farkı belirtmek için İslâm âlimleri tarafından çeşitii görüşler ortaya atılmıştır. Bazılarına göre bu iki kelimenin ifade ettiği manâ arasında hiçbir fark bulunmamakta ve biri diğerinin yerine kullanılabilmektedir. Çoğunluğa göre ise Nebî ve Rasûl kelimeleri arasında “umum-husus-mutlak” farkları vardır. Yani Nebî kelimesinin ifade ettiği manâ Rasûl kelimesine nisbetle daha umumî ve daha kapsamlıdır. Allah tarafından kendisine vahiy gönderilen her peygambere Nebî denmektedir. Ama nebîler içinde, kendisine yeni bir din, yeni bir kitap gönderilmiş olanlara ise sadece neti denebildiği gibi özellikle Rasûl adı verilmektedir. Bu anlayış içinde “her Rasûl Nebî’dir. ama her Nebî, Rasûl olmayabilir.”
Kur’ân-ı Kerîm’de Hz.Muhammed için muhtelif âyetlerde hem Nebî ve ve hem de Rasûl olarak hitab edilmektedir. Bir âyette onun Nebilerin sonuncusu olduğu ifade buyrulmuştur: “Muhammed, sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir. Fakat, o Allah’ın Rasulü ve Nebî’lerin sonuncusudur. Allah her şeyi hakkıyla bilir. ” (Ahzâb suresi/40. ayet).
Bu âyetin açıkça ifadesinden de anlaşıldığı gibi Hz.Muhammed nebilerin sonuncusu olduğuna göre, nebîye göre daha dar ve özel manâ taşıyan Rasûllerin de sonuncusu olmak gerekir. Kelâm ilminde, Nebîler zincirinin son halkası, son peygamberlik müessesesi Hatmu’n-Nübüvve adı altında incelenmektedir.