Regâbiyye
Kelime manâsı rağbet edilen, aranan, çok istenen şey demek olan Regâib, Arabi aylardan Receb ayının ilk cuma akşamına denir. Leyle-i Regâib veya Regâib gecesi İslam Peygamberi Hz.Muhammed’in ana rahmine düştüğü gecenin adıdır. Kelimenin bu manasına bağlı olarak Regâbiyye ise, Regâib gecesi, Hz.Peygamber’in ana rahmine düşmesi münasebetiyle şâirler tarafından kaleme alınan şiirlere denir. Bunların en meşhuru Halvetiye tarikatına bağlı Uşşakî şeyhlerinden Abdullah Selhî Efendi tarafından kaleme alınanıdır. Mirâc gecelerinde Nâyî Osman Dede’nin Mirâciyesi okunması gibi, Regâib gecelerinde de, İmparatorluğun büyük merkezlerindeki Uşşakî dergâhlarında, Abdullah Selhî Efendi’nin Regâibiyye’si, okunurdu. Hususi olarak bestelenen bu manzume ve diğerleri adı geçen gecelerde terkib edilen âyinlerde makamla icrâ edilirdi.