Takvim-i Vekâyi
Osmanlı İmparatorluğunda Türkçe olarak çıkarılan ilk gazete.
19 Ekim 1831 tarihinde on günde bir olarak neşredilmeğe başlayan gazete aynı zamanda hükümetin resmî yayın organıdır.
Sultan II. Mahmud ve Bab-ı Âli, yürütmekte oldukları merkeziyetçi reformlar çerçevesinde devlet idaresinin sesini daha etkin olarak duyurabilmek amacıyla resmî bir gazetenin yayınlanmasını gerekli bulmaları sonucu ortaya çıktı. Gazetede daha çok, devlet ve hükümetle ilgili bazı haberlerle, Avrupa ülkelerine ait önemli haberler ve tercümeler yer almaktaydı. İdaresi için Takvim-i Vekâyi Nezareti adıyla kurulan nezaretin başına devrin vaka-nüvisi Es’ad Efendi getirilmişti. Gazetenin yayını aralıksız olarak Tanzimat‘ın ilânına, yani 1839’a kadar sekiz yıl sürdü. Maarif Nezareti kurulunca, idare oraya bağlandı ve 1877’de ise tamamen kapatıldı.
Takvim-i Vekâyi, Sultan II. Abdülhamid‘in tahta çıkış günlerinden biri olan 31 Ağustos 1891’de yeniden neşrdilmeğe başlar ve beş ay sonra kapatılır. Gazete, üçüncü defa, 1908 İkinci Meşrutiyet’in ilânından sonra, cuma günleri hariç, günlük bir gazete olarak tekrar yayınlanmağa başlar ve bu son yayın dönemi uzun sürer; Osmanlı İmparatorluğu ile birlikte o da tarihe karışır.