Sem’iyyat (ar. s.)
İşitilmekle öğrenilebilen, nakle bağlı konular manâsını ifade etmektedir.
Özellikle Kelâm ilminde bir ıstılah olarak kullanılmaktadır. Kelâm ilminin ana bölümlerinden birini teşkil eden sem’iyyât, aklî istidlallerle öğrenilmesi mümkün olmayan, ancak Kur’ân ve sahîh hadîslerin verdiği bilgilere göre öğrenip inandığımız konuları ihtiva etmektedir. Bunlar kabir hayatı, kıyamet ve âhiret hayatı, Cennet, Cehennem ve âhiret ile ilgili bütün konulardır.
Sem’iyyat, İslam düşüncesinde vahye dayalı bilgilerdir. Bu terim genellikle, insan aklıyla ulaşılamayacak ancak vahiy yoluyla öğrenilebilecek bilgileri ifade eder. Sem’iyyat, kelime olarak "işitme" anlamına gelen "sem‘" kökünden türemiştir ve burada işitme, peygamberlerden gelen ilahi bilgilerin işitilmesini ifade eder. Sem’iyyatın temel konuları arasında şunlar bulunur:
- Ahiret İnancı: Ölümden sonra dirilme, cennet ve cehennem, hesap günü gibi konular.
- Melekler: Meleklerin varlığı, görevleri ve nitelikleri.
- Vahiy: Peygamberlere gönderilen ilahi mesajlar.
- Gayb: İnsanın bilme imkanı olmayan metafizik konular.
Bu bilgiler, Kur’an ve hadisler gibi vahiy kaynaklarına dayanarak öğrenilir ve kabul edilir. Akıl, bu bilgileri anlama ve yorumlama noktasında kullanılır; ancak bu bilgilerin doğruluğu ve varlığı tamamen vahiy kaynaklarına bağlıdır.