Tahâret (ar. i.)
Lûgatta tahâret, temizlik demektir. Şer’î manâsı ile tahâret, “habes” veya “hades”in giderilmesidir. Bunlardan birincisine “necasetten tahâret”, ikincisine “hadesten tahâret” adı verilir. “Habes”, maddî’ pislikler demektir. “Hades” ise, abdestsizlik, cünüplük, hayız ve nifas hallerini ifade eden bir terimdir.
Abdestsizliği gidermeye “tahâret-i suğrâ” (küçük temizlik), cünüplük, hayız ve nifâs hallerinden çıkmak için boy abdesti (güsül) almaya ”tahâret-i kübrâ” (büyük temizlik) denir. Maddî pislikleri giderme, su ile yıkama, suda kaynatma, ateşe koyma, kazıma ve ovma gibi çeşitli yollarla olur.