Tâhirîler H.205/821—H. 259/873 yılları arasında günümüzde Afganistan, Tacikistan, Türkmenistan ve Özbekistan sınırları içinde kalan Horasan bölgesinde hüküm sürmüş bir hanedan.
Abbasî halifesi Memun kumandanlarından Tahir b. Hüseyin tarafından Horasan’da kurulan bir hanedandır. Tahir b. Hüseyin, Horasan valiliği sırasında 821 yılında hutbelerden Memun’un adını kaldırarak bağımsızlığını ilân etti. Halife. Memun, Tahir’in istiklalini ilân etmesine rağmen onun ölümünden sonra valiliği oğiu Talha’ya bırakmıştı. Talha, bundan sonra başkent Nişahur olmak üzere gerçekten müstakil olarak hüküm sürdü. Muhammed b. Tahir zamanında Tâhirîlerin hakim olduğu topraklar yavaş yavaş Saffarîlerden Yakub b. Leys’in eline geçti. H.259/873 tarihinde bizzat Muhammed b. Tahir başkentte ona itaat arz etmek zorunda kaldı. Fakat ailenin diğer bir kolu 10. yüzyılın başlangıcına kadar Bağdad’da önemli görevler ifa etmeğe devam etti. Tâhirîler sünnî oluşları, İranlı ve Arab ahali ile ve askerî sınıflarla iyi geçinmeleri, halkın menfaatini korumaları, ziraat ve imar faaliyetlerini teşvik etmeleri, bilim ve şâirleri himaye etmeleri sebebiyle büyük bir şöhrete kavuştular.