Tahtacılar
Ege ve Akdeniz bölgeleri başta olmak üzere Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde, çoğunlukla göçebe, çok azı da yerleşik olarak yaşayan, ağaç dikmek ve ah ta biçmekle geçinen Alevî-Türkmen zümreleri ifade eder. Bunlar Ağaçeri’lerin devamıdır ki Ağaçeriler Moğol istilası sırasında Türkistan’dan batıya göç etmişlerdir. Oğuz boyundandırlar. Âdet ve İnançları bakımının alevî olmakla beraber, diğer alevilerden farklı özellikler taşırlar. Hacı Bektaş ocağını tanımazlar. Herbirinin ayrı pir evleri vardır. Biri Yanın Yatır kolundan, diğeri Şehepli kolunun Emiroğulları ailesinden iki dede ocağından birini tanırlar. Bu dedeler, mahsul toplandığı zaman seyahata çıkar, müridlerini gezer, âyinlere başkanlık ederler. İtikadlarının İmam Cafer itikadı, mezheblerinin Caferî mezhebi olduğunu söylerler. Bektaşîliğin ve hurufîliğin inançları üzerine tesiri vardır. Tahtacıların her iki kolunun, kendilerine ait birer ziyaret yeri vardır. Bütün duaları Türkçedir. Kurban bayramında kurban keserler. Evlenme, nikah, ölüyü gömme, giyinme âdetleri, Oğuz âdetlerine benzer. Kendilerine mahsus ve kaz ayağı dedikleri bir damgaları vardır ki iş elbiselerine dikilir ve taşıyana kuvvet ve cesaret verdiğine inanılır. Erkekler genellikle saç ve sakallarını kesmezler. Kendi oymaklarından ve tek kadınla evlenirler. Diğer aleviler gibi tavşan eti yemezler, içki içerler.