Takdîs (a. i.)
Arabça, bir şeyi kutsal saymak, kutsallaştırmak, kutsamak manâlarını ifade eder.
Dinler tarihinde bir terim olarak kullanılan takdis, çeşitli dinlerde farklı şekiller arzeder. özellikle Hıristiyanlıkta ve Budizm’de, papazların ve diğer din adamlarının insanları ve bazı cisimleri takdîs için kullandıkları farklı dualar ve şekiller vardır. En yaygın şekli, özel takdîs âyininde papazın takdîs edilecek şeye veya kişiye karşı dua okuyarak haç işareti yapması şeklidir. Böylece takdîs edilen, Allah’a vakfedilmiş ve ondan gelecek inayetle kutsallaşmış olur.