Taştîr (ar. i.)
Dört veya beş mısradan ibaret bir kıta şekline konulmak istenen bir gazelin her beyitinin mısrâları arasına iki beyit veya üç mısra ilâve etmek suretiyle meydana gelen yeni nazım şekli. Eğer ilâve edilecek beyit, asıl beyitin alt kısmına eklenirse, buna “terbi” denir.
Dışarıdan oldukça basit ve hattâ taklit gibi kolay görünmekle beraber, taştirde, örnek alınan şiir kadar, hattâ ondan da başarılı olmak icab eder. Bu yüzden dîvan şiiri tarihinde başarılı taştîr örnekleri pek azdır.
Türk Edebiyatı tarihinde başarılı taştır örnekleri arasında Nedim’in, Fuzulî ve Râsih’in birer gazeline yazdığı taştır ile Yahya Kemal’in Bâkî’nin gazeline yaptığı taştır görülür. Yahya Kemal’in meşhur, Bâkî’nin gazeline taştîrinin ilk kıtası şöyledir:
Fermân-ı cân iledir inkıyâdımız
Püdür hayâl-i yâr ile her lâhza yâdımız
Mevkuftur o mâhe samim-i fuâdımız.
Ahir varınca haddine hestî-i şâdımız
Hükm-i kazâya zerre kadar yok inâdımız.