Tefe’ül (ar.i.)
Kelime manâsı uğur sayma, hayra yorma demektir. Fal açma fal tutma yerinde de kullanılır (bk.Fal). Fal İslâmiyet’te yasaklandığı için eskiler başta Hafız Divanı olmak üzere bazı meşhur divanlardan tefe’ül ederlerdi. Divandan tefe’ül, açılan bir sayfa ve o sayfanın başında, orta veya sonundaki beyit tutulmak suretiyle yapılırdı. Evliya Çelebi Seyahatnâme’sinin Peçuy’u anlatan bölümünde,akıncıların Hafız Divanı’ndan yaptıkları tefe’ül şöyle anlatılır: “Ekseriya düşman üzerine çeteye gitmek arzu eylediklerinde Divan-ı Hafız’dan tefe’ül edip, hasbihal olarak bir beyt-i rana gelirse mütevekkilen alallah giderler, emr-i Huda mansur ve muzaffer gelirler.”