Tefrîk (ar.i.)
Lugatta ayrı tutmak, ayırmak ve seçmek demektir.
Tasavvufta fark ise genellikle cem’ ile birlikte kullanılan manevî bir mektebedir. Varlıkları zuhur mahalleri iie bilip görüneni tek ve mutlak varlığa bir işaret olarak idrak etmek cem’ kişinin ibadetini veya diğer davranışlarını kendine aitmiş gibi görmesi de farktır. “İsbât-ı halk tefrika kapı”, isbât-ı Hakk’da cem’ nimetidir. Bunun her ikisi de sâlih de bulunmalıdır. Zira tefrikası olmayanın kulluğu, cem’i olmayanın da ma’rife-ti olmaz. “Cenab-ı Hakk iie Cem’ O’nun gayrından tefrika, ondan gayriden tefrika ise O’nunla cem’dir” denilmiştir.