Tekabül (ar.i.)
Karşı karşıya gelme, rast gelme, karşılık olma.
"Tekabül", bir şeyin bir başka şeyle uyumlu veya denk düşen bir şekilde gelmesi veya ilişkilendirilmesidir. Özellikle bir şeyin başka bir şeyle eşleştirilmesi veya karşılıklı olarak ilişkilendirilmesi anlamında kullanılır. Bu terim, genellikle birbiriyle ilişkilendirilebilen veya karşılıklı olarak benzer özelliklere sahip olan şeyler arasındaki ilişkiyi ifade etmek için kullanılır. Örneğin, bir kavramın veya sembolün bir başka kavramla veya sembolle örtüşmesi veya benzerlik göstermesi durumunda "tekabül" ifadesi kullanılabilir. Bu terim ayrıca, iki farklı kültür veya dil arasında kavramsal veya sembolik bir denklik ilişkisi anlamında da kullanılabilir.
Mantıkta Tekabül (karşı olma), aynı terimlerden yapılmış olan iki önerme, ya nicelik ya nitelik veya hem nicelik hem nitelik bakımından birbirinden farklı iseler, bu iki önerme arasında Tekabül (karşı olma) vardır. Bu şartlar içinde iki önerme birbirine karşı, dört ayrı şekli alırlar.
Karşıt (mütezad) Alt karşıt (taht-ı mutezad), çelişik (mütenakız) ve altık (mütedâhil)
Meselâ: “Bütün insanlar âlimdir. “Önermesinin tekabülü şu önermeler olabilir: “Hiç bir insan âlim değildir. Bazı insanlar âlimdir, “Bazı insanlar âlim değildir.”