Tertîb (ar. i.)
Sıralama, sırasına koyma, dizme, tanzim. Safları, eşyayı, dersleri, tertip etme.
Hazırlamak: Bir ziyafet tertib etmek. Parçaları bir yere getirip terkip ve teşkil etmek. Usul, nizam tarz: Bu tertip üzere. Niyet, görüntü, tasavvur: Benim bu konuda bir tertibim vardır. Takım, sınıf, fasıl: Hisselerin birinci ikinci tertibi.