Teşbih (ar. i.)
Bir sözün manâsını kuvvetlendirmek için, aralarında ya hakikat ya da mecaz yoluyla benzerlik bulunan iki şeyden, benzerlik bakımından zayıf olanı kuvvetli olana benzetmek suretiyle yapılan edebî sanatın adı. Teşbihte dört ana unsur bulunur:
1. Müşebbeh (benzetilen),
2. Müşebbehünbih (kendisine benzetilen),
3. Vech-i şebeh (benzeme yönü,
4. Edad-ı teşbih (benzetme edatı).
Teşbihi meydana getiren unsurlardan ne kadar azı kullanılırsa teşbihin manâsı o kadar kuvvetli olur.
Geniş Şekilde İlgili Konu:
Teşbih Sanatı, Teşbih-i Beliğ, Temsilî Teşbih, Teselsülî Teşbih Örnekleri