Tûba (ar. i.)
Güzeiiik, iyilik, hoşluk, rahatlık, saadet, devlet. Cennette bulunan bir ağaç.
Kur’ân-ı Kerîm’de (Ra’d Suresi 13/29) de zikredilmektedir. Bu âyette “Ne mutlu”, “Ne güzel” manâsına gelmektedir. Ayetin meâli şöyledir: İmân edip sâlih amel işleyenlere ne mutlu. Ahirette güzel barınak da onlanndır”