Vâkıa Suresi
Lügatte “olay” manâsına gelen Vâkıa Kur’ân-ı Kerîm’in 56. sûresinin adı olup “Kıyâmet” yerinde kullanılmıştır. Mekke’de nâzil olan Vakıa sûresi 96 âyettir. Surenin adı 1. âyette geçer.
Kıyâmetin vukuu sırasında meydana gelecek fevkalade olayları anlatan âyetlerle başlayan sûrede “Âshâb-ı yemînin (amel defterleri sağ yanından verileceklerin) âhirette nâil olacakları nîmetler ve Ashâb-i şîmâlin (amel defterleri sol yanından verileceklerin)
uğrayacakları acıklı azâb ve buna sebep olan kötülükleri açıklanır. Allah’ın varlığının, birliğinin ve üstün kudretinin delillerini gösteren âyetlerle devam eden sûrede Kur’ân’ın şerefli bir kitap olduğu ve onu ancak temiz (abdestli) olanların ellerine alabilecekleri belirtilir. Sûre, iyilere selâm okuyan, kötülerin cezâlarını özetleyen ve Allah’ın yüce ismini teşbih etmeyi emreden âyetlerle sona erer.