Vesvese (ar. i.)
Kalbine kötülük getirme, iç karışıklığı, vehim, kuruntu; şeytanın ve kötü insanların bir kimsenin kalbinde meydana getirdiği şüphe ve tereddüd; şer’i ve aklf hiçbir delile dayanmaksızın, helâl olduğu kesinkes belli olan bir konuda şüphe ve tereddüde düşme ve bunu Vera’dan zannetme manâsına gelen bir tâbirdir.
Hz. Peygamber (s.a.v.), vesvesenin insanın içine doğan şeytanî bir kuruntu olduğunu belirtmiş ve bu kuruntulara aldırmamak gerektiğini ifade etmiştir.