Biyoloji Terimleri Sözlüğü‘nde Adrenalin: Böbrek üstü bezleri ve sempatik sinir sistemindeki sinir uçlarından salgılanan, kalp atışını hızlandıran, kas ve karaciğerde glikojenin glikoza parçalanmasını sağlayan bir katekolamin. Epinefrin.
Adrenalin (Epinefrin), böbreküstü bezlerinin iç bölümleri tarafından öz bölgede salgılanan bir hormondur.
Doğada bu hormonun görevi, organizmayı acil harekete hazırlamaktır. Etkisini, nabzın atışı, kanın iç organlar ve deriden kaslara sevk edilmesi, karaciğerdeki glikojenin glikoza değişmesi ve böylelikle, acil bir enerji kaynağı sağlanması şeklinde gösterir. Heyecan ve korku durumunda adrenalin salgılanması artar. Kan damarlarını genişletir. Acı hissini azaltır. Göz bebeklerinin büyümesiyle göze alınan ışık artar, daha net ve hızlı görüş sağlanır.
Adrenalinin salgılanması sırasında:
- İskelet kaslarına ait atardamarlarda genişleme, düz kas ve sindirim sistemine ait atardamarlarda daralma oluşturur.
- Koroner arterler genişler,
- Kan basıncı yükselir,
- Kalp atış hızı artar,
- Göz bebekleri (pupilla) büyür,
- Kan şekeri (glisemi) yükselir.
Tıpta kullanıldığı hâller
- Anaflaktik şok ve şiddetli allerjik reaksiyonlar
- Akut astım krizi
- Lokal anesteziklerin etki süresini uzatmak için
- Bazı glokom çeşitlerinde (kronik açılı glokom)
- Kardiak arrest (kalp aktivitesinin tamamen durması)