Aforoz. Hristiyanlık ve Yahudilikte öngörülen bir dinî ceza türü olup, Kilise hukukuna göre yetkili dinî şahsiyetler tarafından suçlu görülen bir Hristiyanın kendi topluluklarından uzaklaştırılmasıdır. Aforoz, Ezra zamanında bağımsız bir ceza kurumu haline gelmiştir. Bu ceza genellikle dinî inanışlardan ayrılanlarla, ağır ve büyük günah işleyenlere verilmektedir. Ortaçağda papalar ve piskoposlar bu cezayı hükümdar ve prenslere karşı bir çıkar ve siyaset silahı olarak da kullanmışlardır.
Aforoz cezasını vermeye veya kaldırmaya yetkili olanlar, papalar, ruhanî meclisler veya piskoposlardır. Cezayı gerektiren sebepler ise şöyle sıralanmıştır:
- İnanç değerlerini inkar etmek,
- Sapık bir mezhebe tabi olmak,
- Papa’ya isyân etmek veya saldırıda bulunmak,
- Kutsal kabul edilen eşyayı, saygınlığı ile bağdaşmayan bir yere atmak,
- Dinî niteliği bulunan bir sırrı ifşâ etmek,
- Büyük günah işlemek.
Aforoz cezasına çarptırılan kişi, kilise üyeliğine tanınan hak ve yetkilerden yararlanamaz. Katolik, Ortodoks ve Ermeni kiliselerinin tamamında Aforoz bulunmaktadır.