Afüvv. Allah’ın isimlerinden (Esmâ-i hüsnâ) biri. Afüv “Silmek, gidermek, yok etmek” mânasındaki afv kökünden mübalağa ifade eden bir sıfat olup “Kolaylıkla affeden, kulların günahlarını siten, cezaları kaldıran” demektir. Konuyla ilgili nasların ışığında ilâhî affı şöyle yorumlamak mümkündür: Allah’ın, kullarına ait günahların izlerini tamamen yok etmesi, Kirâmen Kâtibin meleklerinin kayıtlarından sildirmesi, kıyamet günü bu günahlardan dolayı hesap sormaması, hatırlayıp mahcup olmasınlar diye kullarına da unutturması ve günah yerine sevap yazması.
Kurân-ı Kerîm’de beş âyette gecen afüv ismi, dört yerde, buna yakın bir mâna ifade eden gafur ismiyle birlikte zikredilerek teyit edilmiş; bir yerde de kadîr ismiyle beraber kullanılarak Allah’ın adliyle cezalandırmaya kadir olduğu halde lutfuyla bağışladığına, esasen affın cezalandırmaya gücü yetenden sâdır olması halinde değer kazanacağına işaret edilmiştir. Hadislerde de Cenâb-ı Hakk’m afüv olduğu, affetmeyi sevdiği ifade edilmiştir.
Esmâ-i hüsnâ içinde Allah’ın affediciliğini ifade eden daha başka isimler bulunduğu gibi Kur’anda ve hadis mecmualarında da konuyla ilgili çeşitli naslar vardır. Bu naslara göre ilâhî affı sınırlandırmak mümkün değildir. Ancak Kur’ân-ı Kerîm’de beyan edildiği üzere şirk istisna teşkil etmektedir. İlâhî affın bazı şartlarla kayıtlı olup olmayacağı, kelâm mezhepleri arasında tartışma konusu olmuştur.
Diyanet İslam Ansiklopedisi