Kitabe. Binaların iç ve dış duvarlarında mermer, taş, ahşap, çini, maden gibi maddeler üzerine oymak veya kabartmak suretiyle işlenmiş yazı.
Genellikle dinî, sivil ve askerî binaların belirli yerlerine özenle işlenen kitabe, verdiği bilgilerle ve yapının estetiğini tamamlayan dekoratif bir unsur olmasıyla önem taşıyan bir mimari elemandır. Çoğunlukla giriş kapıları üzerinde yer alan ve eserin kimin tarafından ne zaman yapıldığını bildirene “tarih kitabesi”, tamiri hakkında bilgi verene “tamir kitabesi” denilir; kemerlerle iç kapılar üstünde yazılı olanlara da “kitabe levhası” adı verilir. Ayrıca yapının iç ve dış duvarlarında bulunan yazılar, okçulukta atılan okun düştüğü yere dikilen nişan taşı ile (menzil taşı} mezar, menzil ve mesafe taşlarına işlenmiş yazılar da kitabe sayılır.
Eş anlamlı: Yazıt
yazıt
a. 1. Bir kimse veya bir olayın anısını yaşatmak için bir şey üzerine kazılan yazı, kitabe: Orhun yazıtları. 2. mim. Çevresi kabartma silmeli, içinde yazı olan taş.
Güncel Türkçe Sözlük
yazıt Osm. kitabe
Çevresi kabartma silmeli, içinde yazı olan taş.
BSTS / Güzel Sanatlar Terimleri Sözlüğü 1968
yazıt Osm. kitabe
Çevresi kabartma silmeli, içinde yazı olan taş.
BSTS / Kitaplıkbilim Terimleri Sözlüğü 1974
yazıt Osm. Kitabe
Bir andacı tarih boyunca yaşatmak için bir anıt veya bir madalya üzerine kazılmış bulunan yazı.
BSTS / Edebiyat ve Söz Sanatı Terimleri Sözlüğü 1948
yazıt İng. Inscription
Bir anıyı kuşaktan kuşağa geçirmek için üzerine yazı kazılan ağaç, maden ya da taş.
BSTS / Tarih Terimleri Sözlüğü 1974
yazıt Osm. kitabe
Bir anıyı çağlar boyunca yaşatmak için taş, maden gibi dayanıklı nesneler üzerine kazılan yazı: Orhun yazıtları vb.
BSTS / Yazın Terimleri Sözlüğü 1974