Mecusiliğin Kutsal Kitabı, Kutsal Metinler, Hakkıda Bilgi

Mecusîliğin kutsal me­tinleri iki grupta toplanmaktadır. İlk grup, Avesta ile Pehlevîce bazı dokümanlardan oluşan yazılı literatürdür; ikinci grup da Ahamenîler ve Sâsânîler dönemlerine ait yazıtlardan oluşan epigrafik dokümanlar­dır. Mecûsî kutsal kitabı Avesta birkaç ana bölümden oluşan bir metindir. Bu bölüm­ler Yesna. Visperad, Yeşt, Videvdad (Vendidat) ve Hürde Avesta (küçük Avesta) ola­rak bilinir. En eski metinler yetmiş iki kı­sımdan meydana gelen Yesna’da bulu­nur. Yesna’nın on altı kısmı geleneksel olarak Zerdüşt’e atfedilir ve Gatalar (İlâ­hîler) diye adlandırılır.

Mecûsî geleneği, orijinal Avesta’nın Vıştaspa tarafından 12.000 öküz derisi üzeri­ne altın mürekkeple yazıldığını (veya yazdırıldığını), bunun iki nüshasından birinin Şiz kraliyet hazinesine, diğerinin Stahr arşivine konulduğunu kabul eder. Bir ina­nışa göre Stahr nüshası. Büyük İsken­der’in İran’ı istilâsı esnasında (m.ö. IV. yüzyıl) çıkan yangında yok olmuş. Şiz nüsha­sı ele geçirilerek Yunanca’ya çevrilmiştir. Bu orijinal Avesta metninden ancak üçte birlik bir kısım hafızalarda kalarak son­raki dönemlere aktarılmıştır. Yine gele­neğe göre yazılı fragmanlarından ve ha­fızalarda kalan sözlü malzemeden hare­ketle Avesta’nın yazılı bir nüshasının derlenmesi çalışmaları Eşkâniyân Kralı Valkaş (51-75) ve Sâsânî hanedanının kuru­cusu Erdeşîr Papakan (226-241) tarafın­dan başlatılmış, neticede Kral II. Şâpûr döneminde derleme tamam­lanmıştır. Diğer taraf­tan yapılan bilimsel çalışmalar, eldeki ya­zılı Avesta metninin milâttan sonra IV. yüzyıl Öncesine gitmediğini göstermekte­dir. Doğu İran diyalektlerin­den bir dile sahip olan Avesta, muhtevası itibariyle milâttan önce VII. yüzyıl ile mi­lâttan önce IV veya III. yüzyıllar arası bir dönemi kapsamaktadır. Sâsânîler devriy­le ilk İslâmî dönemlerde birçok Pehlevîce metin yazılmıştır. Mecûsî rahiplerince ka­leme alınan ve âdeta Avesta’nın yorumu olan bu metinler genel olarak Zend diye adlandırılmaktadır ve daha çok Sâsânîler’in son yüzyılmdaki teolojik görüşleri yansıtır. Pehlevîce metinlerin çoğunluğu milâttan sonra IX. yüzyıla aittir. Bunlar arasında, Avesta’nın kayıp kitaplarının bir Özetiyle Zerdüşt’e dair çeşitli efsanelerin yer aldığı Denkârd ve evrenin yaratılışıy-la ilgili kozmogonik bir metin olan Bûndehişn oldukça önemlidir.

  • TDV İslâm Ansiklopedisi
Daha yeni Daha eski