Medine, 5 Aralık 1925'ten bu yana Suudi hâkimiyetinde ve bu aileden gelen bir emir tarafından yönetilmektedir. Şehir meclisi, Medine'nin eşrafından oluşur ve belediye başkanıyla yakın çalışır. Belediye, 2 Temmuz 1978'de Emânetü’l-Medîneti’l-Münevvere adını alarak birinci derece belediye statüsüne yükseltildi. Kral Fehd b. Abdülazîz, Medine'nin idarî ve içtimaî işlerinden sorumlu özel bir kurul oluşturdu.
Medine'nin asıl yerleşim ve ticaret alanı, Mescid-i Nebevî çevresinde bulunan ve tarihi Hz. Peygamber zamanına kadar uzanan semtlerdir. 1930'larda nüfusu 15.000 civarındaydı ve çoğunlukla bedevilerin yaşadığı dağınık mahallelerle sınırlıydı. Ancak şehir planı, 1955 ve 1973'te Mescid-i Nebevî'nin genişletilmesiyle değişmeye başladı. Bu dönemde, şehir merkezinin dışına doğru yeni mahalleler kuruldu ve nüfus hızla arttı. 1962'de 71.998 olan nüfus, 1978'de 311.284'e yükseldi. Şehrin görünümü, 1980'lerden itibaren çevresindeki yeni mahallelerle birlikte değişti.
Medine'nin ulaşımı, 1984'te tamamlanan 418 kilometrelik otoyolla sağlanırken, Hicaz demiryolu da tarihi bir öneme sahiptir. Ekonomisi tarım, ticaret, sanayi ve hac ile bağlantılıdır. Şehir, özellikle hurma endüstrisiyle tanınır ve bu alanda faaliyet gösteren on altı tesise sahiptir. Medine, İslam'ın üç kutsal şehrinden biridir ve Hz. Peygamber'in kabri ile önemli ziyaret noktalarına ev sahipliği yapar.
Eğitim alanında, Medine'de el-Câmiatü’l-İslâmiyye adında bir üniversite bulunmaktadır ve şehir, Suudi Arabistan'ın önemli eğitim merkezlerinden biridir. Müze ve kütüphaneler de şehrin kültürel hayatını zenginleştirir.
Günümüzde Medine Bölgesi, 7 farklı valiliğe ayrılmıştır ve her bir valiliğin nüfusu aşağıdaki gibidir:
Medine: 995,619
El Hunakiyah: 52,549
Mehd El Tahab: 53,687
El Ula: 57,495
Bedir: 58,088
Hayber: 45,489
Yenbu El Bahar: 249,797