Kahire’de Eyyûbî camisi yoktur. Fatımî propaganda merkezi olarak Ezher’in taşıdığı önemi sarsmak için yegâne hutbe okunmasına izin verilmiş cami olan Amr b. Âs Camii ve İbn Tolun Camii’nde de Eyyûbî tamir ve tâdil kitabeleri mevcut değildir.
Medreseler. Eyyûbîler döneminde Kahire ve Mısır’daki medreselerin sayısı giderek artarken medrese mimarisinde de gelişmeler oldu. Genellikle iki eyvanlı olarak yapılan medreseler, el-Melikü’s-Sâlih Necmeddin Eyyûb zamanında dört eyvanlı olarak yapılmaya başlandı. Selâhaddîn-i Eyyûbî’nin Mısır’a hâkim olmasıyla tesis ettiği ilk medreselerden biri 572’de (1176-77) başlanan ve güney mezarlığında İmam Şafiî’nin kabrine yakın bulunan Şafiî Medresesi’ydi. Bu medrese XVIII. yüzyılın sonunda bütünüyle ortadan kalktı. Fakat 608’de (1211) el-Melikü’l-Kâmil Muhammed devrinde büyük ahşap kubbeyle örtülü bir türbeye dönüştürülen İmam Şafiî Türbesi [Kubbetü’l-İmâm eş-Şâfiî] sık sık yapılan tamirlerle Kahire’nin en ihtişamlı kubbelerinden biri olarak ayaktadır. Türbenin ilk tanziminden geriye Ubeyd b. Meâlî’nin eseri olan ve 574 (1178-79) tarihini taşıyan muhteşem tik ağacı bir sanduka kalmıştır. Sûkunnahhâ-sîn’deki medrese kalıntıları el-Melikü’l-Kâmil’in diğer medresesi olan Kâmiliyye’ye (622/1225) aittir. En iyi korunmuş Eyyûbî medresesi, el-Melikü’s-Sâlih Necmeddin Eyyûb tarafından Fatımî Kahire-si’nin ana caddesi Kasaba üstünde 641 ‘-de (1243-44) yaptırılan iki çift eyvandan müteşekkil olup yaklaşık 71S’te (1315) tamir edilmiş minaresi, iki medresenin arasında bulunan bir geçide açılan ve cephenin merkezinde yer alan kapı farklı bir hususiyet göstermektedir.
Türbeler. En önemli mezar âbidesi, muhtemelen el-Melikü’n-Nâsır Muhammed devrinden veya daha sonraki bir tarihten kalan zengin oymalı ve boyalı alçı süslemeli Abbasî halifelerinin türbesidir. Bu bina, Bağdat’ın düşmesinden sonra Mısır’da yaşayan halifelerin pek çoğunun sandukasını ihtiva etmektedir. Kubbeli türbe âbidevî girişinin kalıntılarıyla birlikte kıble duvarında yedi mihrap bulunan geniş bir duvarla çevrilmiştir. el-Melikü’s-Sâlih Necmeddin Eyyûb’un yaptırdığı medresenin yanındaki türbesi 647-648 (1249-1250) tarihlidir. Türbe kıbleye göre tanzim edilmişse de sokak cephesi sokağa göre düzenlenmiştir. Türbenin bu durumu Memlûk devri yapıları için önemli bir örnek teşkil etmiştir.
Kaleler. En büyük Eyyûbî tahkimatı Mukattam tepelerinin kuzeybatı yamaçlarında bulunur. Güney tarafı suni bir teras üzerindedir. Eyyûbî kalıntıları dört kapısı bulunan, yaklaşık dört köşe teşkil eden kuzey tahkimatına sıkışmıştır. Buradaki kapılar 579’da (1183-84) Emîr Karakuş tarafından yaptırılan Bâbülmüderrec, Burcülmatar’daki iki kapıyla Burcülimâm ve Bâbülkulle’dir. Tahkimatlı bölgenin güneydoğu ve kuzey taraflarını çeviren ve Burcül mukattam “in doğusundan başlayan aynı boyutlarda yarım kulelerle desteklenen uzun bir perde duvarı da bu erken safhaya tarihlenebilir. Selâhaddîn-i Eyyûbî öldüğünde hemen hemen bitmiş olan tahkimatlar. el-Melikü’l-Âdil tarafından 604’te (1207-1208) güçlendirilmiştir. Gerektiğinde her biri bağımsız olarak savunulabilecek tabyalar oluşturmak amacıyla çıkış yolunu gören duvarların güney kesiminde Burcüssuffe, Burcu-kerkyelân ve Burcütturfe adlı üç büyük kare burç da onun tarafından eklenmiştir. Burcülimâm’da bulunan Bâbülkarâfe güçlendirilmiş ve doğu kısmındaki Burcülhaddâd ve Burcürreml yuvarlak tabyalara çevrilmiştir. Bunların tamamlanması üzerine el-Melikü’l-Âdil oradaki saraya yerleşmiştir. Kalenin Cîze’deki piramitlerden getirilen taşlarla yapıldığı belirtilmişse de taşların çoğu yerinde işlenmiş yumuşak Mukattam kum taşımdandır. Kal’atülcebel, Kahire halkının bir baş kaldırışı veya bir Fatımî saldırısına karşı savunma amacını haizdi. Aynı amacı taşıyan bir başka Eyyûbî kalesi, emin bir saray külliyesi olan Kal’atü’r-Ravza, el-Melikü’s-Sâlih Necmeddin Eyyûb tarafından 638’de (1240-41) Ravza adası üzerinde yaptırılmıştır. Geniş kubbeli bir orta mekân ve iki eyvanlı uzun bir holden oluşan bir bölüm ve muhtemelen, Suriye seferinde el-Melikü’s-Sâlih tarafından esir edilmiş Frenk köleler tarafından yapılmış gotik bir kapıya sahipti. Bu altmış kuleli kaleden günümüze hiçbir şey kalmamıştır. Kaleye su getiren kemerlerin elemanları ei-Melikü’n-Nâsır Muhammed b. Kalavun’un eserlerine katılmıştır. Eski Cîze yolunda Selâhaddîn-i Eyyûbî devrine ait olup Karakuş adını taşıyan kitabelerle birlikte 708’de (1309) II. Baybars’in, 716’da (1316) el-Melikü’n-Nâsır Muhammed b. Kalavun”un, 883-885’te (1478-1480) Ka-yitbay’ın ve 1087’de (1676) Hüseyin Paşa’nın adlarını taşıyan tamir kitabeleri bulunan iki köprü kalmıştır.
- Kahire Mimari, Tarihi Eserleri -Memlükler Dönemi-
- Kahire Mimari, Tarihi Eserleri -Osmanlı Dönemi-
- Kahire Mimari, Tarihi Eserleri -Erken, Tolunoğulları, Fatımi Dönemi-
- Kahire Şehri Mimarisi, Kahire Mimari
- Kahire Şehri Tarihi
TDV İslâm Ansiklopedisi