abalı
sf. Abası olan. Aba giyen. 2. [mec] Derviş. 3. Fakir, garip, aciz kimse: Vur abalıya
Güncel Türkçe Sözlük
abalı
Becerikli, yiğit.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
abalı
Köylü.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
Abalı
Aksaray ili, Ağaçören ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Abalı
Diyarbakır ili, Lice ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Abalı
Sakarya ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Abalı
Sinop ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Abalı
Van ili, Gevaş ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.