abes Ar. abes
sf. 1. Gereksiz, yersiz, boş: “Gönlümde sevgi bir tatlı hevesti / Sevgisiz yaşamak bence abesti” –E. B. Koryürek. 2. Akla ve gerçeğe aykırı. 3. zf. Gereksiz bir biçimde.
Güncel Türkçe Sözlük
abes
Abla, büyük kız kardeş.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü