abli Rum.
a. den. Yatay serenlerin ucuna bağlı bulunan ve bunları sağa, sola veya ortaya çevirmek için yararlanılan halat veya palanga.
Güncel Türkçe Sözlük
abli
Sönmeye yüz tutan ateşin üzerini kaplıyan beyaz kül tabakası.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
abli
Kayıkta yelken açıldığı zaman, yelkenin iki yana kaçmaması için serenin ucundan, dümene yakın kısmına bağlanan ipler.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü