acılık, -ğı
a. 1. Acı olma durumu: “Göğsünde bir sızı, ağzında bir acılık duydu.” –Ö. Seyfettin. 2. mec. Dokunaklılık, kederlilik, yaslılık: “Henüz, yüreğimin bir yanı da söylenememiş, dışa atılamamış acılıklarla dolu.” –A. Ağaoğlu.
Güncel Türkçe Sözlük
acılık Dgr. ranzigkeit
bk. yanıklık
BSTS / Tarım Terimleri 1949
acılık
Istırap, meşakkat, acı.
Tarama Sözlüğü 1963