Cool Caz
"Cool Caz", caz müziğinin belirli bir tarzını ifade eder. 1940'ların sonları ve 1950'lerin başlarında ortaya çıkan bu tarz, önceki dönemin aksine daha sakin, sakin ve rahat bir yaklaşımı benimsemiştir. Cool caz, daha az vurgulu ritimler, daha az karmaşık armoniler ve daha dingin bir atmosfer ile karakterizedir.
Bu tarzın öncülerinden biri, özellikle trompetçi Miles Davis'tir. Davis'in "Birth of the Cool" albümü, bu tarzın temsilcisi olarak kabul edilir. Diğer önemli cool caz sanatçıları arasında Gerry Mulligan, Stan Getz ve Dave Brubeck gibi isimler bulunmaktadır. Cool caz, caz müziğinin evriminde önemli bir dönüm noktası olmuş ve daha sonraki dönemlerde caz müziği üzerinde büyük etkiye sahip olmuştur.
1950'lerin ilk yıllarında ortaya çıkan cool caz anlayışı, neredeyse tüm caz çalışmalarına hakim oldu. Ancak gerçek anlamını, ilk oluştuğu zamanlarda, 1948'de Gerry Mulligan, John Lewis ve Gil Evans'ın düzenlemelerini icra eden Miles Davis-Capitol Orkestrası'nın müziğinde buldu. Tenor saksofoncu Stan Getz, tromboncu Bobby Brookmeyer ve alto saksofoncu Paul Desmond'un liderlik ettiği gruplar, cool cazın diğer önemli temsilcileri oldu. Lennie Tristano ise cool cazın teorik temellerini atan müziği ve düşünceleriyle öne çıktı.
Önceki caz tarzlarında, doğaçlama sırasında genellikle her ritmik vuruşa bir ses düşen yoğun melodiler vardı. Ancak cool caz ile birlikte, bu yoğun ezgiler, bazen temel ritmin gerisinde kalarak daha ilginç ve güçlü melodilere yer açtı. Enstrümanların daha temiz ve yalın bir sesle çalındığı cool caz, titreşimlerden ve iniş çıkışlardan arındırılmış bir tarzı benimsedi. Bu, önceki "sıcak" caz tarzlarının duygusal ve coşkulu ifadelerine karşı daha ziyade entelektüel ve duygusuz, soğukkanlı bir anlatımı temsil ediyordu.