ŞAZELİ (1197-1258)
Arap, mutasavvıf. Şazeli tarikatının kurucusudur.
Gemara yakınlarında Şazila ilçesinde doğdu, Humeysire’de öldü. Asıl adı Ebul Hasan Ali b. Abdullah’tır. İlk gençlik döneminde tasavvuf konularıyla ilgilenmeye başladı, ünlü mutasavvıflardan Muhammed b. Ali b. Hirzihim ile Abdüsselâm b. Masis’in düzenledikleri Gizemcilik’le ilgili toplantılara katıldı, onların düşüncelerinden yararlandı. Bir süre içine kapalı yaşadı, kendini düşünmeye verdi, kuracağı tarikatın ilkelerini saptadı.
Şazeli, düşüncelerini yaymak amacıyla en uygun yer olarak gördüğü Tunus’a gitti. Kısa süre içinde çevresinde büyük bir kalabalık topladı, halk üzerindeki etkisi çoğaldı. Devlet yöneticilerinin ilgisini çeken bu durumdan korkarak İskenderiye’ye kaçtı. Şazeli, Tanrı’nın Birliği (tevhid) temeline dayanan bütün düşünceleri benimsemiş, İslam dininin tapımla (ibadet) ilgili kurallarının uygulanması gereğini savunan, Şazeli ya da Şazeliye adlı tarikatı kurmuştur. Tekkede düzenlenen toplantılarda, şeyhin yönetimi altında Tanrı adları yüksek sesle anılır. Şazeli’ye göre anış (zikr) insanın inancını güçlendirir, Tanrı’ya olan bağlılığını sağlamlaştırır, tapımın gücünü artırır. Tanrı, kendini ananı sever, ona yakınlık duyar. İslam dininin getirdiği bütün düşünceler gerçektir. Kuran ve Hadis’ten başka kılavuz yoktur. Şazeli’nin Tekkedeki törenlerde okuduğu yakarışlar (dua) bir dergide toplanmıştır.
Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi