Müzikte Barok Dönem
Avrupa sanatında 16. yy’ın ikinci yarısından 18. yy ortalarına değin uzanan dönem Barok dönem olarak adlandırılır. Barok kelimesinin kökeni İspanyolca “işlenmemiş iri inci” anlamına gelen barrueco’dur. Rönesans’ı izleyen ve Ön-Klasik olarak da anılan bu dönem, Italyan bestecilerinin öncülüğünde gelişmiştir. Alman bestecilerle doruk noktasına ulaşmıştır. Müzikte yeni anlatım biçimleri aranmış, o zamana değin kullanılan formlar yetkinleştirilmiş, yeni formlar geliştirilmiştir. Müzikteki bu gelişmelere koşut olarak, çalgı yapımcılığı da ilerlemiş, özellikle yaylı çalgılar alanında Stradivarius, Amati gibi büyük ustalar yetişmiştir.
Bu dönem bestecilerinden Corelli, oda müziği alanında Geç Barok’un öncüsü sayılır. Üçlü sonat formunu geliştirmiştir. Lully ise Fransız barok operasının ilk adıdır. Fransız Couperin, Lully ve Corelli’nin müzikleri arasında yakın ilişki görerek, bu iki besteciden oda müziği alanında etkilenmiştir. Vivaldi, konçerto formunun ve Italyan Barok ’unun en büyük ustası sayılmaktadır. Ayrıca Corelli ile birlikte, keman sanatının gelişmesinde önemli katkıları olmuştur.
Geç Barok dönemin üç büyük adı Bach, Handel ve D. Scarlatti’dir. Bach, orkestra oda müziği, vokal müzik alanında sayısız dinsel beste verirken, Barok sanatın en büyük adı olmuştur. Handel, oratoryo, D. Scarlatti ise opera formlarının gelişmesine katkıda bulunmuşlardır.
Aynı dönemde, Telemann,yaşadığı sürece Bach’ tan daha çok tanınan bir besteci olarak dikkati çeker. Fransız besteci J.P. Rameau, operanın yanı sıra, armoni biliminin de gelişimini etkilemiştir. Alman besteci Gluck* ise modem operanın öncülerinden sayılır. Böylece, Mozart, Haydn, Beethoven’in öncülüğündeki Klasik döneme gelindiğinde, sahne müziği ve çeşitli türlerde konser müziği büyük gelişme göstermiş, sonat, konçerto, uvertür ve süit gibi formlar belirginleşmiş ve müzik kuramı ile çalgı yapım ve virtüözlüğünde ilerlemeler olmuştur.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi