Ahmed Karahisari (tam adı: Ahmed Şemseddin Karahisârî; 1467, Afyonkarahisar – 1556, İstanbul),
Sülüs, celi sülüs, nesih türlerinde yazılarıyla tanınan Osmanlt hattatı.
Esedullah-ı Kirmani’den ders aldı. Diğer birçok Osmanlı hattatından farklı olarak Şeyh Hamdullah yöntemini değil Yakut-ı Mustasımi (Yāqūt Mostaʿṣemī Jamāl-al-Dīn Abu’l-Majd) akımını benimsemiş ve bu üslubun en güzel örneklerini vermiştir. Sülüs ve Nesih yazının en güzel örnekleri kendisine aittir. Karahisari’nin bu üslubu “Yâkût-ı Rûm” diye anılmıştır. Üslubu sadece kendi öğrencisi olan birkaç hattat tarafından benimsenmiş ve diğer Osmanlı hattalarınca pek ilgi görmemiştir. Bunun en önemli nedeni tüm Osmanlı hattatlarının piri olarak kabul edilen Şeyh Hamdullah’ın büyük tesiridir.
En önemli yapıtı Kanuni Sultan Süleyman‘ın isteği üzerine yazmış olduğu ve halen Topkapı Müzesi‘nde muhafaza edilen büyük ebattaki Kur’an-ı Kerim‘dir. Diğer eserleri arasında Piyale Paşa Camii yazıları, ve Türk ve İslam Eserleri Müzesindeki hatları ve Süleymaniye Camii kubbe yazılarıdır. Yine bu cami içerisindeki pencere üstü levhaları da kendisi ve öğrencileri tarafından yazılmıştır.
Tekniği ve yazıya getirdiği yenilikler bakımından Şeyh Hamdullah ve Hafız Osman‘la beraber en önemli üç Osmanlı hattatından biri olarak kabul edilir. Karahisari üslubunun temsilcileri arasında öğrencisi Hasan Çelebi (Hasan b. Ahmed) (ö. 1594), hocası kadar ünlü bir sanatkardır.